K-content _ Verandering in content (film)

De verandering in de mediaomgeving heeft geleid tot de globalisering van K-content.

In de jaren 90, als je je afvroeg "Naar welke film gaan we kijken?", koos meer dan 90% voor een Hollywood-film.

Als je toen voorstelde om naar een Koreaanse film te gaan, kreeg je vaak te horen: "Wie kijkt er naar Koreaanse films?".

Maar nu zijn er tientallen Koreaanse films die meer dan 10 miljoen bezoekers trekken,

en ze winnen prijzen op filmfestivals over de hele wereld, wat betekent dat ook Koreaanse films steeds meer internationaal worden.

Aan de basis hiervan liggen twee belangrijke veranderingen in de mediaomgeving.

Namelijk de opkomst van multiplex-bioscopen en het quotumsysteem voor Koreaanse films (Screen Quota).

De geschiedenis van de Koreaanse film kan grofweg worden verdeeld in een periode vóór en ná de release van de film 'Shiri' in 1997 en de opening van CGV Gangbyeon in 1998.

'Shiri' was voor die tijd een enorm budget van 3,2 miljard won, bijna de eerste echte blockbuster in de Koreaanse filmgeschiedenis.

Zagen ze de potentie van deze film? In 1998 opende CGV een multiplex bioscoop met 11 zalen in het Techno Mart in Gangbyeon Station.

Vervolgens opende Megabox in 2000 een bioscoop met 16 zalen in COEX.

Daarna, in 2001, kwamen films als 'Taegukgi' en 'Silmido' uit, die meer dan 10 miljoen bezoekers trokken, en daarmee begon het tijdperk van de 10 miljoen bezoekers films.

Multiplex-bioscopen betekenen meer zalen, en de combinatie van meer zalen en een comfortabele kijkomgeving heeft ertoe geleid dat veel mensen naar de bioscoop gingen.

Maar het is moeilijk om te zeggen dat de groei van de Koreaanse film alleen te danken is aan de toename van het aantal bioscopen, want er is een factor die we niet mogen vergeten,

en dat is het 'Screen Quota'-systeem.

De Verenigde Staten, in hun handelsbetrekkingen met Korea, eisten de afschaffing van het quotumsysteem voor Koreaanse films, en de Koreaanse regering was toen bereid om daaraan toe te geven.

In 1998 en 1999 vonden er demonstraties plaats die we nog nooit eerder hadden gezien: 'Demonstraties ter verdediging van het quotumsysteem voor Koreaanse films'.

Film acteurs, regisseurs, crewleden, productiebedrijven en zelfs studenten film maakten er deel van uit, er waren er duizenden, en

ze lieten zelfs hun haar scheren en gingen de straat op om te demonstreren voor het quotumsysteem, zodat de hele wereld het kon zien.

Vooral toen honderden topsterren meededen aan de straatdemonstraties, trok dat de aandacht van het hele land,

en onder de druk van de invloed van deze sterren besloot de regering uiteindelijk om het quotumsysteem te behouden,

en de Verenigde Staten hadden geen andere keuze dan dit te accepteren.

Ook de liefde voor film van de toenmalige president, de overleden Kim Dae-jung, heeft hier een grote rol in gespeeld.

Het behoud van het quotumsysteem en de opening van multiplex-bioscopen waren beslissende factoren voor de ontwikkeling van de Koreaanse film tot een industrie,

en het was de doorslaggevende factor die Koreaanse films tot een van de meest geliefde films ter wereld heeft gemaakt.